پشتیبانی

در این مقاله به این مطلب می پردازیم که از دیدگاه امنیتی پراکسی چیست و چه چیزی نیست، از چه نوع حملاتی جلوگیری می کند و به مشخصات بعضی انواع پراکسی پرداخته می شود. البته قبل از پرداختن به پراکسی بعنوان ابزار امنیتی، بیشتر با فیلترها آشنا خواهیم شد.

امن­ سازی نقاط پايانی:

مقدمه
عامل‌هايي مانند کارشناسان، عوامل تکنولوژيکي و فرآيند‌هاي سازماني عناصري هستند که پياده‌سازي امنيت در سازمان ها را با چالش خدمات شبکه مواجه مي کنند. جنبه هاي انساني عبارتست از آنچه مربوط به شناخت و درک افراد است مانند فرهنگ و تعامل با ديگر با افراد. جنبه هاي سازماني مربوط هستند به ساختار سازمان شامل اندازه سازمان و تصميمات مديريتي در حوزه امنيت فناوري اطلاعات. جنبه هاي تکنولوژي، شامل راه حل هاي تکنيکي مانند برنامه ها و پروتکل هاست. براي مثال، براي رسيدن به درک متقابل درباره ريسک هاي امنيت در ميان ذينفعان مختلف، ارتباطات و تعاملات موثر مورد نياز است. همچنين خطاهاي انساني تهديد ديگري براي راهکارهاي امنيتي هستند. تحليل ها نشان مي دهد که فاکتورهاي سازماني مانند ارتباطات، فرهنگ امنيت و قوانين دلايل متداول خطاها در حوزه امنيت اطلاعات هستند.
متدولوژي
شناخت بهتر شرايط و محدوديت هاي دنياي واقعي در ارائه راهکارهاي امنيتي براي ايجاد سيستم هاي پسیو شبکه امن تر و قابل استفاده تر، به توسعه دهندگان و طراحان سيستم کمک خواهد کرد. سوالات اصلي که در اين مطالعه مطرح شده است، عبارتند از:
1. مشکلات اصلي که کارشناسان در بخش امنيت اطلاعات در سازمان خود با آنها روبرو هستند، چيست؟
2. چگونه اين چالش ها و مشکلات با هم در تقابل هستند؟
3. الزامات اين چالش ها بر روي تحقيقات آينده چيست؟

ارائه چارچوب يکپارچه چالش ها
سه دسته از اين مشکلات بعنوان فاکتورهاي انساني دسته بندي مي شود:
1- فرهنگ 2- فقدان آموزش امنيت 3- فرآيندهاي امنيت ارتباطات
فقدان فرهنگ امنيت داخل سازمانها تغيير شيوه ها را مشکل کرده است. براي مثال، چندين کارمند از يک نام کاربري براي دسترسي به يک سيستم پشتیبانی شبکه استفاده مي کنند. در برخي موارد، کارمندان دسترسي به داده را بعنوان يک امتياز در نظر مي گيرند و در برابر از دست دادن اين امتياز بعنوان يک تغيير سازماني مقاومت مي نمايند. فقدان آموزش امنيت موضوع ديگر است. پياده سازي کنترل هاي امنيتي در حالي که افراد توجه کافي يا دانش کافي درباره امنيت فناوري اطلاعات ندارند، دشوار خواهد بود. فقدان فرهنگ و آموزش، شناخت ريسک هايي که ذينفعان داخل سازمان با آن مواجه هستند، تحت تاثير قرار مي دهد. زماني که ديدگاه مشترک از ريسک ها ميان ذينفعان وجود نداشته باشد امنيت ارتباطات با مشکل روبرو خواهد شد.
مواردي که به ويژگي هاي سازمان ها مربوط مي شود، عبارتند از:
1- برآورد ريسک 2- محيط هاي باز و آزاد دانشگاهي 3- فقدان بودجه 4- قرار دادن امنيت در اولويت دوم 5- زمانبندي فشرده 6- روابط تجاري با ديگر سازمان ها 7- توزيع مسئوليت هاي فناوري اطلاعات 8- کنترل دسترسي به داده هاي حساس
فاکتورهاي مبتني بر تکنولوژي که براي پياده سازي قوانين امنيتي مطرح مي شوند، عبارتند از:
1- پيچيدگي سيستم ها 2- دسترسي هاي توزيع شده و سيار 3- آسيب در سيستم ها و برنامه ها
نتيجه گيري
تجزيه و تحليل ها نشان داد که ارتباطات موثر يک مشکل براي کارشناساني که ريسک ها و کنترل هاي امنيتي را با ديگر ذينفعان مطرح مي نمايند، مي باشد. براي پياده سازي فرآيندهاي امنيتي بايد فرهنگ سازماني و ديدگاه ذينفعان مختلف و نه فقط کاربران نهايي درباره ريسک هاي امنيتي در نظر گرفته شود. توزيع مديريت فناوري اطلاعات و عدم آموزش هاي امنيتي میکروتیک ذينفعان فاکتورهايي هستند که تاثير منفي بر روي کارآيي و اثربخشي ارتباطات ايجاد شده توسط کارشناسان امنيت دارند.زمانبندي فشرده براي تحويل سرويس هايي که شامل نيازمنديهاي امنيتي است، مشکل ديگري است. اين مشکل به کمبود زمان، منابع و ارتباطات متناقض بين مسئولان مربوط مي باشد. به اين ترتيب يک ارتباط مستقيم بين زمانبندي فشرده و سطح امنيت وجود دارد.
توزيع، در حوزه دسترسي کنترل شده به داده دو جنبه دارد: اول، کنترل کردن دسترسي کاربراني که پراکنده هستند و از تکنولوژي هاي دسترسي متفاوت استفاده مي کنند. دوم، کنترل دسترسي به داده هاي توزيع شده در کل سازمان که توسط ذينفعان مختلف مديريت مي شود. پيشنهاد مطرح شده اينست که، پروسه هاي امنيتي بايد با فرض محيط هاي توزيع شده توسعه يابند. اين سيستم‌ها بايد به منظور فراهم کردن دسترسي کنترل شده به داده هاي توزيع شده، به اندازه کافي انعطاف پذير باشند و کانال هاي ارتباطي بين ذينفعان مختلف که به آن داده ها دسترسي دارند، بهبود ببخشند.

طرح مسئله
ترکيب تکنولوژي‌هاي مختلف با هدف برآورده نمودن نيازمندي‌هاي کسب و کار، سازمان را با چالش‌هايي جديد روبرو نموده است، چرا که عموماً هيچ روش يا مکانيزمي با هدف جمع آوري، نرمال سازي، مرتبط سازي و اولويت‌بندي ميليون‌ها رخداد گزارش شده از سوي تکنولوژي‌ها و سامانه‌هاي مختلف وجود ندارد. در چنين وضعيتي استفاده از تکنولوژي‌هاي پسیو شبکه مختلف و نامتجانس جز افزايش سربار فعاليت‌هاي امنيتي سازمان، مضاعف شدن اين فعاليت‌ها، ايجاد مدل‌هاي امنيتي ضعيف و عدم موفقيت فرايندهاي مميزي، نتيجه‌اي به همراه نخواهد داشت.
در چنين وضعيتي، مرتبط¬سازي بلادرنگ وقايع مختلف (که توسط تجهيزات و ابزارهاي مختلفي توليد شده‌است) و شناسايي يک حمله يا نفوذ مشخص، بسيار مشکل و عموما غيرممکن مي‌باشد. علاوه بر اين، تحليل‌هاي پس از وقوع حوادث نيز بسيار کند انجام خواهند شد چرا که ترکيب اطلاعاتي که به روش‌هاي متفاوت در ابزارها و تجهيزات مختلف نگهداري مي‌شوند، کاري بسيار زمان بر و پرهزينه است و سوالات زير در اين خصوص مطرح ميگردد:
• چگونه ميتوان ميليون‌ها واقعه‌اي که روزانه توسط سيستم‌ها، نرم افزار‌هاي کاربردي و کانال‌هاي کسب و کار مختلف توليد مي‌شوند را جمع آوري، نرمال و به يکديگر مرتبط ساخت؟
• چگونه اين وقايع را ميتوان اولويت‌بندي کرد؟
• در چنين وضعيتي، چگونه با توليد گزارشات مناسب پشتیبانی شبکه ميتوان رعايت قوانين و مقررات، استانداردها و بهترين تجربيات امنيتي را تضمين نمود؟
• چگونه مي‌توان از محافظت مناسب دارايي‌هاي با ارزش سازمان اطمينان حاصل نمود؟
• و بالاخره، چگونه ميتوان تصويري کامل از وضعيت امنيتي شبکه سازمان ارائه نمود؟
ارائه راه حل
مرکز کنترل و عمليات امنيت SOC، ديدي بلادرنگ و جامع نسبت به وضعيت امنيت شبکه سازمان ايجاد مي‌نمايد. در واقع، اين مرکز بواسطه اطلاع رساني‌هاي اتوماتيک خدمات شبکه حوادث و وقايع، توليد گزارشات جزئي و کلي، پاسخ‌دهي اتوماتيک به حوادث و وقايع، رويکردي پيشگيرانه را در جهت مديريت ريســـک‌هاي امنيتي ايجاد خواهد نمود.
همچنين، اين مرکز، وقايع و حوادث را اولويت‌بندي مي‌نمايد، دارايي‌هاي متاثر شده از وقايع اتفاق افتاده را مشخص نموده و راهکارهاي اصلاحي و يا پيشگيرانه را پيشنهاد داده و يا در مواردي از پيش تعيين شده، اجرا مي‌نمايد.
اين مرکز، با ارايه گزارشاتي در سطوح مختلف، نيازمندي‌هاي مربوط به فرايندهاي مميزي و همچنين ارزيابي بخشي از ريسک‌هاي عملياتي زيرساخت شبکه را برآورده مي‌نمايد.
در واقع، مرکز عمليات امنيت شبکه, مکاني است براي جمع‌آوري اطلاعات و تجزيه تحليل آنها جهت پياده سازي استراتژي‌هاي امنيتي، همچون:
• جلوگيري از حملات مبتني بر شبکه
• جلوگيري از حملات مبتني بر ميزبان
• شناسايي و جلوگيري از حملات پيچيده و ترکيبي
• تشخيص و رفع آسيب پذيريهاي امنيتي تجهيزات
• ايجاد ابزاري جهت به حداقل رساندن زيان و ضرر اقتصادي

نگاهي کلي به مرکز عمليات امنيت شبکه
مرکز عمليات امنيت، مجموعه اي از عوامل تکنولوژيک، فرآيندها و عوامل انساني است که به صورت پيوسته، رخدادهاي امنيتي میکروتیک را از تجهيزات مختلف و ناهمگون شبکه جمع¬آوري را براي شناسايي وقايع امنيتي آناليز مي نمايد.
مزايا و قابليت هاي مرکز عمليات امنيت
با توجه به موارد ذکر شده در بخش هاي قبلي، مي توان مزايا و قابليت هاي زير را براي مرکز عمليات امنيت شبکه برشمرد:
• مديريت و پايش امنيت تجهيزات، شبكه‌هاي ارتباطي و رايانه‌ها، به صورت 24 ساعته
• مديريت و مانيتورينگ لحظه‌اي تهديدات
• جمع آوري و آناليز ترافيک شبکه
• پاسخ دهي به مشکلات و رخدادهاي امنيتي
• بهبود در اجراي خط مشي ها و استانداردهاي امنيتي

با ارائه اولين استاندارد مديريت امنيت اطلاعات، نگرش سيستماتيک به مقوله ايمن‌سازی فضای تبادل اطلاعات شکل گرفت. بر اساس اين نگرش، تامين امنيت فضای تبادل اطلاعات سازمان ها، دفعتا مقدور نمي‌باشد و لازم است اين امر بصورت مداوم در يک چرخه ايمن‌سازي شامل مراحل طراحي، پياده‌سازي، ارزيابي و اصلاح، انجام گيرد. براي اين منظور لازم است هر سازمان خدمات شبکه بر اساس يک متدولوژي مشخص، اقدامات زير را انجام دهد: 1- تهيه طرح‌ها و برنامه‌هاي امنيتي موردنياز سازمان 2- ايجاد تشکيلات موردنياز جهت ايجاد و تداوم امنيت فضاي تبادل اطلاعات سازمان 3- اجراي طرح‌ها و برنامه‌هاي امنيتي سازمان و در نهايت اقدام به پياده سازي سيستم مديريت امنيت اطلاعات نمايد . 1 چالش هاي منجر به شکست پروژه ISMS پياده سازي هر سيستم مديريتي در يک سازمان با موانعي روبروست. گاه اين موانع آن چنان جدي است که عملا پياده سازي سيستم را غير ممکن مي سازد. به هر حال بايد در نظر داشت که مي توان با شناخت چالش ها و اقدام در جهت بر طرف سازي آنها مسير را در حرکت به سمت آن هموار کرد. مهمترين موانع پيش رو در پياده سازي ISMS عبارتند از : 1-1 مشکلات مديريتی • عدم ثبات مديران در سازمان ها هميشه از مشکلات اساسي در پروژه ها مي باشد .اين تغييرات از لايه مديران مياني تا لايه مديريت کلان سازمان، مي تواند صورت گيرد. • عدم تعهد مديريت - تعهد مديريت اصلي ترين بحث در شکل گيري ISMS مي باشد. هدف ISMS ايجاد يک سيستم مديريتي پشتیبانی شبکه است حال اگر مديريت تعهدي نسبت به اجرايي شدن ISMS نداشته باشد پياده سازي آن نه تنها به بهبود امنيت در سازمان کمک نمي کند بلکه سازمان را مختل نيز خواهد کرد. 1-2 مشکلات کارکنان • عدم آگاهي مناسب منابع انساني- پيش از پروژه ISMS آگاهي لازم به کارمندان داده نمي شود. • کمبود منابع انساني متخصص – عدم حضور نيروي متخصص در حوزه فناوري اطلاعات در سازمان، مشکلات بسياري را از ابتدا تا انتهاي پروژه به همراه خواهد داشت . • مقاومت کاربران در برابر تغيير • عدم برقراري ارتباط موثر -مديران امنيت اطلاعات مي بايست قادر به ارتباط موثر با کاربران نهايي و از طرف ديگر مديران ارشد و هيئت مديره باشند. 1-3 مشکلات سازمانی • عدم بلوغ سازماني - عدم بلوغ سازماني در بکار گيري سيستم مديريتي از مهمترين موانع در ايجاد ISMS در هر سازمان محسوب مي شود. • تغيير ساختار سازماني – تغيير محدوده و ادارات انتخاب شده در پروژه و گاهي تلفيق و جدا سازي ادارات از ديگر مشکلات پياده سازي است • عدم استفاده از مشاور مناسب - انتخاب مناسب پيمانکاري که تخصص لازم را داشته باشد و متدولوژي مناسبي در پياده سازي ارايه دهد • نداشتن متولي ISMS در سازمان- به دليل ماهيت پروژه که موضوع امنيت است معمولاً در سازمان ها اداره حراست مسئوليت پروژه را بر عهده مي گيرد در صورتيکه سهم بيشتر اين پروژه مربوط به IT است . • عدم تخصيص بودجه مناسب- بسياري از مديران از انتخاب معيار مناسب جهت تعيين رقم بودجه غافل مي شوند و با صرف هزينه کمتر و عدم تخصيص بودجه مناسب براي پروژه شرايط نامناسبي را فراهم مي کنند. 1-4 مشکلات فني : • وجود نرم افزار هاي قديمي و سيستم عامل هاي غير اورجينال - از نقطه نظر فني وجود نرم افزار هاي قديمي و سيستم عامل پسیو شبکه هاي غير اورجينال يکي از جدي ترين چالشهاي امنيتي به شمار مي رود. • عدم وجود الگوي مناسب توسعه با ديدگاه فناوري اطلاعات ، اين مساله باعث عدم مکانيزه شدن بسياري از فرايند هاي سازمان و در نتيجه عدم امکان پياده سازي مناسب سيستم امنيت اطلاعات خواهد شد. 1-5 مشکلات مناقصه در پروژه هاي سيستم مديريت امنيت اطلاعات، محصول نهايي در انتهاي پروژه تحويل کارفرما نمي شود و ماهيت پروژه ايجاد سيستم و جاري ساختن اين سيستم در سازمان است. کارفرما با بيان نيازمندي هاي خود و شرکت کنندگان در مناقصه با توصيف روشي جهت پوشش دهي آنها در مناقصات شرکت مي کنند . ار آنجائيکه برداشت متفاوتي از اين نيازها و الزامات مي شود، شرکت کنندگان پروپزالهاي متفاوتي ارائه مي دهند و در نتيجه قيمت هاي پيشنهادي متفاوتي ارائه مي شود که اين مسئله باعث مي شود، قيمت کمتر در مناقصه برنده شود و انتخاب درستي براي پيمانکار صورت نگيرد . 2 نتيجه گيري: مشكلات مديران امنيت اطلاعات اين است كه بسياري از مواقع مجبور مي شوند نقش يك متخصص فني با ديدگاه مديريتي فرمان دهنده را بپذيرند. آن ها معمولا تصميمات مربوط به امنيت اطلاعات را بدون درگير كردن يا مذاكره با كاركنان مي گيرند.، مديريت خوب فناوري اطلاعات به طور فزاينده بستگي به انسان ها و همچنين فرآيندها و ملاحظات فني دارد. مديران امنيت فناوري اطلاعات به طور فزاينده براي جايگزيني رويكرد كنترلي با يك سبكي كه بيشتر دانشگاهي باشد، فعاليت دارند. اين شامل كمك میکروتیک به كاربر نهايي و بحث و مذاكره و تصميم گيري در مورد مسائل امنيت اطلاعات است. متاسفانه تحقيقات نشان داده است كه اين دو نقش گاهي اشتباه گرفته مي شود و اين مي تواند به تناقضاتي در پيام هايي كه به كاربران نهايي فرستاده مي شود بيانجامد. مديران امنيت اطلاعات از برخي از مشكلات ذاتي در سازمان، آگاه هستند. از طرفي اگر آن ها يك دستور را بگيرند و وضعيت را كنترل كنند پس از آن موقعيت آنها به گونه اي مي شود كه بيشتر توجهشان معطوف به كاربر نهايي شده و كمتر مي توانند به خود توجه داشته باشند. از سوي ديگر اگر مدير امنيت اطلاعات يك رويكرد بيشتر دانشگاهي و مبني بر اختيار كاربر نهايي براي تصميم گيري بيشتر با توجه به امنيت اطلاعات داشته باشد، پس از آن احتمال رخ دادن حوادث (حداقل در كوتاه مدت) بيشتر خواهد شد و اشتباهات بيشتري به وجود مي آيد. اين حالت نياز به پذيرش و شايد سرمايه گذاري بيشتر براي بهبود آن را دارد. مصاحبه با مديران امنيت اطلاعات نصب شبکه اشكار كرد كه آن ها برروي صحبت، ارائه و تقويت ايده ها تمركز دارند ولي توجهي به گوش دادن به كاربر نهايي ندارند. در نهايت پياده سازي سيستم مديريت امنيت اطلاعات به صورت يک پروژه نيست، که روزي شروع و روزي پايان داشته باشد . ISMS يک سيستم است که بايد از همان ابتدا در لايه هاي داخل سازمان نفوذ کند و امنيت ايجاد شده در سالهاي متوالي توسط کميته هاي راهبردي و استراتژيک سازمان بهبود يابد